Her zaman oldugu gibi 2 ye kadar calismis ve biyolojik saatimi sabah 6 ya kurmustum.Ben uranusta dinlemeye cekilmisken bir anda neptün tarafindan gelen bir sarsintiyla uyandim.Kendimi toparlamam cok zaman almadi.Ilk önce bir isik gördüm sonra 2 elin bacaklarimi tutmaya calistigini farkettim.Hemen ayaklarimi geriye cekip ters bir parende atarak ondan kurtuldum ve pusuya yatip onu beklemeye basladim.Bu arada cevrede barikat kurmaya yarayan bir sey mi var mi diye bakinsamda hicbir sey bulamadim. Az sonra o el yine geldi ve beni yakalamaya calisti , her defasinda beni karga tulumba tutmaya calisiyor ama ben elinden kurtuluyordum.En sonunda bu cabalarin sonuc vermiyecegini ve direnisin sonsuza kadar devam edecegini anlayinca geri cekildi.En azindan ben öyle zannettim.Sonra o elin geldigi noktadan gelen isik kapandi ve bir anda icerideki hava sikismaya basladi. Ne yapmak istedigi hemen anladim. Iceriye annemin turbolarinin bastigi havanin cok daha fazlasini disaridan emerek ic basinci artirip hacim azalmasi ile beni sike sike disari cikartacakti.Seytanca bir plandi bu ama yinede doktorun zekasina saygi duydum, cünkü eleman fizige yabanci degildi.
Disari ilk ciktigimda kendimde olmaman normaldi. Icerideki yetersiz oksiyen kanimdaki azot miktarini artirmis ve bu yüzden sarhos gibi olmustum.Güclü bir bünyeye sahip bir komandoydum ben ama, yinede kanimdaki oksiyen oraninin normal seviyeye cikmasi icin biraz zamana ihtiyacim vardi. Hatirliyorum kendime gelmeye calisiyordum ,bir yandan da „sap sap“ diye sesler geliyordu. Az sonra o seslerin benim götümden geldiginin farkina vardim.Tuttum tabi önce kendimi belki keserler bu iskenceyi diye. Fakat bu vatanini milletini herkesten daha cok sevdigini iddaa eden orospu cocuklari kesmediler iskenceyi.Aksine iskencenin siddetine artirdilar ve her defasinda bana daha sert ve daha seri olarak vurmaya devam ettiler. Ben icimden onlara “zulmün artsin“ diye haykirmak istedim, ama henüz dislerim cikmadigi icin sesimi cikaramadim.Bu yüzden fuck parmagimi gösterdim. Aralarindan biri benim her halde ajan,provakatör oldugumu zannetti ve en son öyle bir saplak gecirdi ki, kendimi "anam kemige degdi bu sefer" demekten alamadim. Bu son darbeden sonra dayanacak gücüm kalmayarak aglamaya basladim. Bu arada aglarken beni gören var mi diye gözlerimi hafifce araladigimda, isgal kuvvetlerinin zafer cilginligi icerisinde olduklarina sahit oldum.Henüz isiga karsi duyarlilik kazanmamis olan göz kapaklarimin yanmasinida bahane ederek birazcik daha fazla zirlamaktan kendimi alamadim.
Sonra beni sarip sarmaladilar. Ben daha bu kumas pamuklu mu, polyester mi, tahris etmesin cildimi, sonra bir de amazondan krem aratmayin bana diye düsünürken karanlik bir odaya daldik.Burasi bebek odasiydi.Burada ben ilk mitingimi yaptim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder